A en A's Avonturen in de Andes

Lieve allemaal, bedankt voor alle reacties op ons vorige verhaal! Leuk om te lezen!

Het is inmiddels weer tijd voor een nieuwe:

Met een uitzicht op enorme vulkanen (5000 m hoog ) met besneeuwde toppen hebben we Anouk haar verjaardag gevierd in het mooie plaatsje Arequipa. Dit ligt helemaal in het zuiden van Peru.

Na lekker Mexicaans gegeten te hebben, zijn we gaan proosten in een pub gedurende Happy Hour.  Happy Hour in Peru duurt geen uur, kwamen we achter..wat leidde tot een zeer gezellige avond met Mojito's en Pisco Sours! Pisco sour is het nationale drankje, net als Inca Kola (een zeer zoete variant op Coca Cola).

Ook op culinair gebied doen we leuk mee in Peru: Alpaca, Cuy (cavia), Cevische (rauwe vis gegaard in citroensap) en kippensoep inclusief kippenpoot (Peruaanse stijl) zijn enkele voorbeelden van gerechten waar wij ons de afgelopen weken aan gewaagd hebben.. Schrik niet van de foto's! 

Samen met Maite en Jaime (onze Spaanse vrienden die we in Paracas ontmoet hebben) hebben we een trip naar Colca Canyon (Andes gebergte) gedaan. 
Dit was tot 4 jaar geleden de diepst gemeten canyon van de wereld, inmiddels staat het op nummer drie. Drie dagen hiken door dit gebied, fantastisch toch?..

Om 2.45 ging de wekker, tijd om op te staan want tussen 3.30-4.00 werden we opgehaald om te vertrekken richting de Colka Canyon! Maar 3.15 werd er al boos op de deur geklopt "Senoritas, el bus!". In Zuid-Amerika zijn ze toch altijd laat?
Uren reden we door de besneeuwde bergen en vroeg in de ochtend kwamen we aan in het gebied van de Colka Canyon, waar Anouk enkel kon genieten van elke wc die we tegenkwamen in de schattige dorpjes...

De tour bestond uit drie dagen. Dag een 7 km stijl omlaag, dag twee 7 km rechtuit en dag drie 7 km weer stijl omhoog(!) Ons groepje, bestaande uit onze Spaanse vrienden, een Nederlands stel uit Ommen, Adge en Anaak (;-)) en de tourguide begon vol goede moed aan de eerste etappe. Wat is het Andes gebergte mooi! 

De eerste dag viel gelijk zwaar, hiken op een hoogte van +/- 3000 m. valt niet mee (en uren zonder wc al helemaal niet..). Op het moment dat we onderaan bij de rivier aankwamen zien we het dorpje al liggen waar we die nacht gingen slapen. Alleen nog even 5  minuutjes omhoog en nog 5 minuutjes rechtuit en dan zijn we er. Dat was makkelijker gezegd dan gedaan. Na 30 seconden omhoog keken Adge en Anaak elkaar aan en was het eerste rustmoment een feit. Duizelig en misselijk van het zuurstofgebrek zaten we op een steen, driekwart van de helling onder ons. De twee sportieve Nederlanders al bovenaan, en Jaime en Meite op zo'n 10% van de 
helling helemaal geel van ellende. Dit beloofde nog wat voor de komende dagen!

Na een gezellige middag, vele toiletbezoekjes, eten en wat nachtrust begonnen we aan dag 2: 7 km lopen. Een prachtige route door de  dopjes van de Colka Canyon. Kleine dorpjes met tientallen inwoners volgden. Veel mooie plantages met bananenplanten, avocadobomen en allerlei soorten fruit en groente doorkruisten we. Bijzonder om te zien hoe deze mensen zo ver van de bewoonde wereld wonen. 

Ook tijdens dag 2 hadden Adge en Anaak een moment van ellende. Een super steile rots beklimmen op zo'n hoogte daar zijn deze twee gewoon niet voor gemaakt. Met klotsende okseltjes en een piepend adempje kwamen we dan toch op eigen kracht boven. Vanaf dat moment hoefden we gelukkig enkel nog, zoals wij Nederlands dat gewend zijn, gewoon recht te lopen. Door een aardbeving van 5 weken daarvoor was het pad op sommige stukken erg slecht geworden, wat nog wat spannende momenten met zich meebracht. We moesten soms over een soort glijbaan van zand klimmen... Na zo'n 4 uur lopen kwamen we aan in " de Oase". Dat gebied maakt zijn naam wel waar! Een mooi resort met zwembad is onze accommodatie. Doordat we in alle vroegte zijn vertrokken hebben we de gehele middag aan en in het zwembad kunnen liggen! Echt genieten! 

De meelevende Adge en Anaak besloten de volgende ochtend de lokale bevolking te sponsoren en per ezel de tocht te vervolgen. Een mooie rit om deze fantastische dagen af te sluiten! Daarnaast leek de klim ons ook iets te heftig ;-)

Na Arequipa zijn we dieper het Andes Gebergte ingetrokken, naar Cusco. Dit is een heel andere stad dan Arequipa (de witte stad) en minstens zo mooi. Hier zijn we een aantal dagen gebleven zodat Anouk kon uitzieken. Aukje had ondertussen een ontstoken oog gekregen waardoor Anouk besloot de dokter erbij te halen. "Geen zorgen, ik bel de ambulance!" riep de jongen van het hostel met de telefoon al in z'n handen. Gelukkig kon dit worden voorkomen en na wat druppels van een dokter is alles weer ok!

Vanuit Arequipa zijn we met een twee daagse tour naar Machu Pichu gegaan, deze voormalige Inca-stad is de meest toeristische trekpleister van Zuid-Amerika. We hadden een goedkope tour geregeld zodat we de enorm dure trein konden omzeilen. Het was wel even omrijden via de bergen. Prima dachten we! Nou, we hebben het geweten! Het eerste stuk over een verharde weg viel nog mee. Al waren er door  heftige regenval wat stukken van de weg overstroomd. Met een diepe afgrond naast ons werd de bus een keer gepakt door zo'n stroom en langzaam gleden we richting de afgrond.... Net op tijd hadden de wielen weer grip en werden we niet meegetrokken! We vervolgden de route op een onverharde weg langs diepe afgronden en ontzettend veel opstakels zoals gevallen rotsblokken en wegwerkers. Toen we een vrachtwagen tegenkwamen die de weg blokkeerden besloot de hele groep uit te stappen en dit stuk te lopen. De chauffeur
keek ons verbaasd aan en reed met een lege bus over het veel te krappe stukje weg... Wat een avontuur!

Nog een stuk langs het spoor gelopen en de volgende dag naar Machu Picchu! De enige dag van de week dat de zon scheen. Het was echt prachtig! Op de terugweg 
zijn we met de halve groep (de andere helft koos voor veiligheid en pakte de trein) de route weer terug genomen. DIt keer gelukkig niet zo gevaarlijk!

Alles gaat tot nu toe nog best voorspoedig! We zijn nog maar een keer, op een bijna komische manier, bestolen! De shampoo die we in de supermarkt kochten werd door de inpakster bij de kassa in een ander tasje gedaan en weggemoffeld. Onbewust kreeg Anouk dit wel mee en toen we eenmaal in het hostel erachter kwamen dat de shampoo miste snapten we wat er was gebeurd. Als echte Hollanders zijn we gewoon teruggegaan met de bon en angstig kijkend naar de bewaking haalde het meisje het tasje tevoorschijn dat was verstopt achter de kassa.... Een nieuwe truc die we zelf nog niet hadden bedacht ;-)

Na een paar dagen Cusco zijn we inmiddels vertrokken richting het Amazonegebied met onze Spaanse vrienden! Volgende keer hier meer over!

                                         Liefs A & A