El Final...

Na een geweldige periode van vrijwilligerswerk zijn we weer vertrokken richting het strand! Taganga werd het dit keer. Naast dat we in dit kleine toeristische vissersdorpje heerlijk konden vertoeven op het strand, staat dit ook bekend als goede duiklocatie.

Niet omdat het zo mooi is, want dat is het niet echt... (wel beter dan Nederland!) Maar omdat het spotgoedkoop is! De goedkoopste plek ter wereld om je Padi (duikbrevet) te halen, die kans hebben we dus ook gegrepen! Na een paar dagen zonnen, zwemmen en heerlijk uit eten begonnen we. Naast de leuke kant, de praktijklessen, zit er ook een minder leuke kant aan: de theorie... Urenlang filmpjes gekeken en uitleg aangehoord met schema's over duiktijden, dieptes etc en natuurlijk ook een theorie-examen. Het duiken was echt fantastisch en soms ook spannend.. Duikbril af en weer op onder water... proestend kwamen we soms weer boven! ;-) Al op dag 1 gingen we redelijk diep en na drie dagen (6 duiken) hebben we aardig wat mooie vissen gezien!!

Onze droom was om een zeeschildpad te zien tijdens het duiken.... er was een kleine kans, maar aan het einde van de 6de (en laatste) duik hadden we hem nog niet gezien... Balen! We moesten omhoog, Anouks zuurstof was op, toen ineens.... een zeeschildpad!! WOW! Wat mooi, daar moesten we achteraan! Anouk snel aan het reservezuurstofmasker van de duikinstructeur en daar gingen we! Prachtig om te zien hoe zo'n beest zwemt, heel relaxt, rustig naar boven, hapje lucht en weer terug... Wat een ervaring!

Nadat we onze Padi Open Water hebben gehaald (!! Yesss !!) hebben we weer even een paar daagjes rustig aan gedaan, lekker naar het strand, weer heerlijk gezwommen..

En daarna zijn we door gegaan! Cartagena, de mooiste grote stad van Colombia. Een ontzettend toeristische koloniale stad aan de Caribische kust. Zoals gewoonlijk hadden we geen hostel geboekt van te voren. Toen we aankwamen viel dit nogal tegen... duur! Nadat we al een tijdje hadden rondgelopen zette Anouk Aukje en de tassen neer bij een kroeg en ging verder op onderzoek uit (klaagde Aukje niet over!). 3 straten verder, smerige hostels, kamers met badkamers in kelders, dure hostels, feesthostels... uiteindelijk hadden ze er 2 gevonden! "schat, wil je de goedkopere maar beetje viezige of de iets duurdere en schonere?" De dure werd het! Helaas bleek het een hostel met ontzettend veel mensen en maar 2 wc/douches. In Zuid Amerika moet je gewoon elk moment naar de wc kunnen gaan, over de reden zullen we niet in detail treden ;-) Dus de volgende dag gingen we op zoek naar een nieuw hostel, weer alles bij langs... Gelukkig een gevonden! Zag er best goed uit, zelfs privé badkamer! Helaas.. na een nacht stonden de metalen veren in onze ruggen! Weer verhuizen!!  

Cartagena is een ontzettend mooie stad, kleurrijk, oud, enorme stadsmuren. Hier hebben we ons wel vermaakt! Er was zelfs een Zwitsers restaurant zagen we! Elke dag, een week lang, hebben we daar aan de deur gestaan (kaasfondue!), maar helaas, we kwamen te laat..waarschijnlijk failliet... Maar niks te klagen, we hebben ook lekker gegeten bij de Griek!

Wat hoor je eigenlijk te doen als je in Cartagena bent? Naar de Vulkaan! Dit was wel even anders dan de andere vulkanen die we hebben gezien tijdens de reis..  Naast dat je deze kan beklimmen kan je er ook in duiken! Ja, je leest het goed, je springt er zo van boven af in. Het is namelijk een moddervulkaan, schijnt goed voor de huid te zijn. Een ervaring toch? Wij gingen er natuurlijk naar toe. We beklommen hem in onze bikini, de vulkaan bleek lachwekkend klein te zijn! Bovenaan moesten we een glibberig trappetje af, Aukje ging eerst. Bij de eerste aanraking met de moeder moest ze haar best doen om niet terug te klimmen. Het voelde aan alsof je laten zakken in een bad vol... vla? Poep? Mja, modder dus. Een dikke substantie waar je gewoon op blijft drijven. Een paar mannen duwden haar op haar rug en begonnen een massage..? Anouk werd al snel naast haar gesleept en ook de twee Amerikaanse meisjes uit ons busje kwamen gillend naast ons drijven. Wat een bizarre ervaring zo in een modderbad vol met andere mensen. Je kan niet zinken, dus het is aardig wat werk om rechtop te gaan zitten. Soms val je om, soms vallen andere mensen om."Is dat jouw voet daar bij mijn kont?" "uhh nee...." "Oh god..."

Na ons afgespoeld te hebben in een meer, een paar keer gedoucht te hebben (zie dat er maar weer eens af te krijgen met koud water) waren we weer klaar om Cartagena verder te verkennen. Een dagje strand! Iets minder relaxt dan het klinkt, want elke minuut kwam er een verkoper langs. "Bier?" "Vis?" "Zonnebril?" "Krab?" "ijs?" "massage?" En als je misschien lag te slapen hielden ze er rekening mee.. Ze schreeuwden gewoon extra hard! Vooral de massage was bijzonder, ze begonnen gewoon.. Anouk zat al halverwege een 'gratis' massage die ze eigenlijk niet wilde toen een andere vrouw Aukje's voet begon te masseren. Dit was een grote fout. Want nu moet je weten dat Aukje er absoluut niet tegen kan als iemand haar voeten aanraakt... Na een uitbarsting konden we eindelijk rustig liggen;-)

Na Cartagena hebben we de tassen weer gepakt en zijn we verder gereisd, weer richting het zuiden, onze laatste grote stad: Medellin! Dit is de een-na-grootste stad van Colombia. Een lange busreis (15,5 uur) en taxi-rit (hij kon het niet vinden..) verder kwamen we aan bij ons hostel. En wat vonden we daar, na een maand zonder, een maand hoopvol de badkamer inlopen en teleurgesteld er weer uit... Een warme douche!! Dat was echt genieten!

Medellin is niet perse een mooie stad, groot dat wel, maar niet erg mooi... De ligging is wel fantastisch, tussen de bergen, in een prachtig groene omgeving. In het oude centrum waren wel een paar mooie dingen te vinden en na te verdwalen, waarschuwingen dat we in het verkeerde (en gevaarlijke) gebied waren, hadden we wel wat gevonden.. 

Een tip was om naar het Arvi park te gaan, dit is bovenop de berg waaraan de stad ligt, je kan er gewoon met de metro naar toe! Het verlengde van de metro is namelijk een kabelbaan! Dit is aangelegd zodat de mensen in de krottenwijken ook met openbaar vervoer naar huis kunnen gaan. Bijzonder om hier overheen te 'vliegen'. Het park.. tja, was wat anders dan wat we hadden gehoopt/verwacht. Op Valentijnsdag hadden we een mooie romantische wandeling door het park gehoopt. Helaas was dit park iets meer Colombiaans ingesteld. Geen wandelpaden, alleen maar asfaltwegen. We konden wel een busje pakken naar het meer? Dus dit maar gedaan. Bij het meer moesten we door een hek waar een bewaker stond met uitleg: "je moet hier naar links lopen en daar is dan een vlindertuin. Naar rechts bleek een uitzichtpunt te zijn, dus we besloten eerst daar te gaan kijken. Toen we terugkwamen stond de bewaker hoofdschuddend naar ons te kijken: "jullie hadden mij niet begrepen he? Ik zei toch naar links..?" Links was een drooggevallen meer haha, een restaurant en een soort net waaronder vlinders zaten.. Lachend keken we elkaar aan! Gelukkig was de reis er naar toe (en terug) alles meer dan waard!

We hadden nog een week tot onze vlucht (vanuit Medellin), dus we besloten naar een dorp in de buurt te gaan. Dit zijn toch wel onze favoriete plekjes van Colombia namelijk! Guatape is een dorp op 1.5 uur rijden vanaf Medellin. Prachtig gelegen in de bergen aan een groot meer vol met eilandjes. Het dorp zelf is ontzettend kleurig, elk huis is geschilderd in meerdere kleurtjes en met tekeningen.

​

We hebben hier van alles gedaan zoals waterfietsen! Lekker Nederlands!

Ook een mooie wandeling rond 'de rots', een enorme rots die naast het dorpje ligt, van 3 uur.

En natuurlijk... hebben we die rots beklommen! Het was een uitdaging, maar het uitzicht... misschien wel het mooiste uitzicht van de wereld (zoals ze beweren!) Halverwege, zoals een katholiek land behoord te hebben, natuurlijk een Mariabeeld. Misschien om te bidden om de top te halen!

En nu, nu is het avond in Colombia. We zitten in ons hostel dit te typen, morgen vertrekken we richting Medellin voor onze laatste nacht in Colombia! Want vrijdag... (morgen voor jullie) vertrekken we uit Zuid Amerika! Het einde van bijna 5 maanden rondreizen.... We gaan deze 5 maanden afronden op Curaçao. En op het vliegveld gaan we de eerste familieleden alweer zien. Anouks ouders en zus komen namelijk ook! Ondanks dat we het jammer vinden dat de reis bijna ten einde is, verheugen we ons ook ontzettend op de komende tijd! En over 2 weken zijn we weer te vinden in Nederland!

Liefs A&A